சோலைக்கவியரங்கம்‬ கவிஞரை அழைத்தல் : 10

‪

#‎சோலைக்கவியரங்கம்‬
கவிஞரை அழைத்தல் : 10
(கலிவிருத்தம்)
பெற்ற தாயவள் பீடுகள் சொல்லிட
நற்ற மிழ்தனில் நற்கவி கைக்கொடும்
உற்ற இக்கவி யரங்கிலே உள்நுழை
நற்ற மிழ்க்கவி நாமவர் போற்றுவாம்!

‪#‎அரவிவேகானந்தன்‬ அவர்களே வருக!
அருந்தமிழ்க் கவியைத் தருக!!

★★★
போற்றப்பட வேண்டியது...
இ.தாய்மை
""""""""""""
கவிஞர் அர.விவேகானந்தன்.
சிறந்த மரபு பாவலர், பைந்தமிழ்ச் சோலையின் 
பாட்டியற்றுக பயிற்சியில் தொடர்ந்து பங்கேற்பவர்.
தமிழே பேச்சாகவும், மூச்சாகவும் கொண்டவர்.
★★★
தமிழ் வாழ்த்து
(அறுசீர் விருத்தங்கள்) 
****************************
சிந்தையிலே ஊறுகின்ற சித்திரமே சிலையழகே
சீரே யுன்னைச்
சொந்தமென நெஞ்சமதில் நினைந்திடுவேன் தெளிதமிழைச்
சுரப்பா யென்னுள்
விந்தையாகி நிற்பவளே வினையெல்லாம் மாய்ப்பவளே
விரும்பி நாளும்
வந்தனமே செய்கின்றேன் வானுயர வளர்ந்திடவே
வாழ்த்தி நானே!
★
அவை வணக்கம்.
*********************
இற்றைநாளில் இன்பமதை எதிலெதிலோ இறைஞ்சியுமே
இருந்த போது
சொற்றமிழை வற்றாதப் பாற்குடமாய்ப் பெருகவைத்தீர்
சிறந்தே யென்னுள்
நற்றமிழின் நலம்வேண்டும் பாவலரா முமக்கிங்கே 
நவின்றேன் நன்றி
வற்றிடாதே கவிபாடும் சோலைக்கும் சொன்னேன்நான்
வணக்கம் தானே!
★
தாய்மை
***********
உலகினிலே உறவுகளு மாயிரந்தா னுண்டெனினும்
உறங்கு முன்னே
நிலவினையே சான்றுகாட்டி நித்தமூட்டும் தாயவளே
நினைவில் நிற்பாள்
உலவியெங்கும் நிறைந்திடுவாள் உள்ளன்பைக் கொட்டிடுவாள்
உலகில் யாரும்
நலம்பெறவே வேண்டிடுவாள் நற்றாயாய் நிலைபெறுவாள்
நம்மில் தானே!
★
பதியெனவே வாழ்வதனில் சிறந்திட்டே ஊனுருகிப்
பாசம் வைத்தே
உதிரமதைத் திரட்டியுமே உயிர்கொடுக்கும் உமையவளை
எண்ணி மண்ணில்
கதியெனவே கிடந்திடுவோம் காலமெல்லாம் கருணைவேண்டி
காவி லோடும்
நதியெனவே வளம்பெருக்கும் உன்னதமாம் தாயவளின்
நலமே வாழி!
★
தன்வயிற்றைச் சுருக்கியுந்தன் சேய்தனுக்கே உணவிடுவாள் 
தவிக்கும் நாளில்
முன்னதாகி நின்றிடுவாள் முழுநிலவாய்த் துயர்களைவாள்
முணங்கி நிற்பின்
தன்னுயிரை நொந்திடுவாள் தவித்துடனே கரைந்திடுவாள்
தன்நி னைப்பே
இன்றியுந்தான் தரணியதில் தன்னலத்தை விட்டொழிப்பாள்
தாயுந் தானே!
★
இறைவனுக்கு மாற்றாக உறைபவளே அன்னையென
அறியா தேநாம்
மறைதனிலே தேடுகின்றோம் மங்காத புகழ்தனையே
மனதி லென்றும்
கறையுடனே வாழ்வதனைக் கடக்கின்ற நிலைமாற்றிக்
கனிவாய் நாளும்
குறையிலாத மனமாகி அன்புகொண்டே அணிசெய்வோம்
குணத்தி னாலே!
★
வரிசையென தெய்வத்தின் வடிவமதைச் சுவரினிலே
வடித்து வைத்துப்
பரிசெனவே தாயவளைத் தனியாகத் தவிக்கவிடும் 
பண்பை மாற்றிப்
பரிவுடனே பணியாற்றிப் பதுமையெனத் தாங்கிடுவோம்
பாரில் நாளும்
புரிந்துகொண்டே தாயவளைப் புதுமையென வணங்கியுந்தான்
போற்று வோமே!
★
அர.விவேகானந்தன்
நாள் : 20/02/2015
★★★★★